In beginsel is een arbeidsovereenkomst een overeenkomst tussen de werkgever en de werknemer. Met het privé leven van een werknemer mag een werkgever zich in beginsel niet bemoeien. Dit kan dus meestal ook niet leiden tot een wijziging van de arbeidsovereenkomst. Onlangs speelde echter een bijzondere kwestie bij de kantonrechter in Rotterdam. De werkgever heeft in dit geval toch besloten om vanwege privé omstandigheden de werknemer in een andere functie te werk te stellen. Maar wat vindt de kanonrechter?
Mevrouw A. is sinds begin 2012 als GZ-agogisch werker HBO IV werkzaam bij het team Forensische Verslavings Kliniek (FVK) in Poortugaal. (De FVK behandeld patiënten met een patroon van verslaving en crimineel gedrag) Tijdens de uitgebreide sollicitatieprocedure heeft mevrouw A open en eerlijk aangegeven dat haar partner in een gevangenis verbleef aangezien hem een maatregel is opgelegd voor stelselmatige daders.
In juni 2012 heeft de werkgever vernomen dat de partner van mevrouw A. Ritalin pillen heeft binnengesmokkeld in de gevangenis. In eerste instantie werd zelfs vermoed dat mevrouw A. hierbij betrokken was. Inmiddels is gebleken dat dit niet het geval is. Naar aanleiding van ondermeer het incident in juni 2012 heeft de werkgever besloten dat mevrouw A. niet langer bij de FVK mag werken maar dat zij in een reguliere verslavingskliniek elders haar werkzaamheden dient voort te zetten.
In een kort geding heeft mevrouw A. gevorderd dat zij weer te werk zou worden gesteld in haar eigen functie. Mevrouw A. geeft aan dat dit een eenzijdige wijziging van haar arbeidsovereenkomst betreft. De keuze voor forensische verslavingszorg was een bewuste carrière keuze. Het werk in de reguliere verslavingskliniek is echter iets geheel anders. Zij wil daarom graag zo snel mogelijk terugkeren in haar eigen functie.
De kantonrechter heeft allereerst overwogen dat werknemers in beginsel positief horen in te gaan op redelijke voorstellen van de werkgever verband houdende met gewijzigde omstandigheden op het werk. Naar het oordeel van de kantonrechter is er echter geen sprake van gewijzigde omstandigheden. Tijdens de sollicitatieprocedure heeft mevrouw A. eerlijk de situatie omtrent haar partner voorgelegd aan de werkgever. De werkgever heeft er bewust voor gekozen mevrouw A. toch aan te nemen. Het is niet aannemelijk geworden dat mevrouw A. chantabel is door patiënten juist omdat zij eerlijk is geweest naar haar werkgever en omgeving. Mevrouw A. heeft zich verder steeds professioneel opgesteld en zelfs geweigerd om in de gevangenis waar haar partner zich bevond patiënten te behandelen. Daarom komt de kantonrechter tot het oordeel dat er geen sprake is van gewijzigde omstandigheden.
De kantonrechter overweegt verder dat mevrouw voldoende aannemelijk gemaakt heeft dat zij voldoende belang heeft bij een tewerkstelling in haar eigen functie. De vordering van mevrouw A. is daarom toegewezen en op straffe van een dwangsom moet de werkgever haar weer toelaten tot haar eigen functie.
In dit geval heeft de kantonrechter dus geoordeeld dat er geen sprake was van gewijzigde omstandigheden. Daarom is de kantonrechter ook niet meer ingegaan op de vraag of het voorstel van de werkgever redelijk was.