Werknemers die schade hebben geleden in de uitoefening van hun werkzaamheden, kunnen die schade veelal verhalen op hun werkgever. Voor werkgevers is het belangrijk te weten dat ook zij in sommige gevallen een deel van hun schade kunnen verhalen, als een werknemer enige tijd niet kan werken omdat hij letsel heeft opgelopen waar iemand anders dan de werkgever voor aansprakelijk is. Dit noemen we het verhaalsrecht van de werkgever.
Als gezegd kan de werkgever een deel van de door hem gemaakte kosten verhalen op degene die aansprakelijk is voor het letsel van een werknemer. Denk bijvoorbeeld aan een verkeersongeval dat is veroorzaakt door een automobilist die door rood licht is gereden, of aan een mishandeling. Het letsel van de werknemer is in deze voorbeelden veroorzaakt door een ander, waarvoor diegene aansprakelijk is. Door het letsel kan de werknemer geruime tijd niet werken. De werkgever heeft een loondoorbetalingsverplichting gedurende de eerste twee jaar van ziekte, zo zegt de wet. In dat geval kan de werkgever een deel van de loonkosten van deze werknemer verhalen op de aansprakelijke persoon.
De werkgever kan enkel de netto loonkosten verhalen op de aansprakelijke persoon. Dit hangt samen met het systeem van de wet. De werkgever kan alleen datgene verhalen wat het slachtoffer zelf maximaal van de aansprakelijke partij zou kunnen vorderen. De schade van het slachtoffer zelf zou beperkt zijn tot zijn misgelopen netto salaris. Dit noemen we “het civiele plafond”. Om die reden kan de werkgever niet meer verhalen op de aansprakelijke persoon dan de netto loonkosten. Dit betekent dat de werkgever uiteindelijk met een schadepost blijft zitten, en wel het verschil tussen de bruto en netto loonkosten.
In één geval kunnen de bruto loonkosten worden verhaald op de aansprakelijke persoon, en wel als de aansprakelijke persoon tevens onrechtmatig heeft gehandeld jegens de werkgever. Dit is eigenlijk maar in één geval zo, en wel als de aansprakelijke persoon de werknemer heeft aangereden met de bedoeling om de werkgever te schaden. Dit is echter moeilijk te bewijzen.
Indien de werknemer voor een deel zelf schuldig is aan het ontstaan van het letsel (bijvoorbeeld doordat hij te hard heeft gereden), dan wordt de totale schade van de werkgever verminderd met het percentage eigen schuld aan de kant van de werknemer. Stel dat de werknemer 50% eigen schuld heeft, dan betekent dit dat de werkgever maximaal 50% van de netto loonkosten kan verhalen op de aansprakelijke persoon. Ook dit heeft te maken met het zogenaamde “civiele plafond”.
Voor een werkgever is het van belang op welke wijze de schadeclaim van de werknemer wordt afgewikkeld. De afwikkeling van een letselschadezaak duurt vaak lang. Het is dan ook van het grootste belang dat de vordering van de werkgever niet verjaard. De schade kan namelijk maar tot vijf jaar na het ongeval worden geclaimd. Deze termijn kan overigens door de werkgever worden gestuit. Laat u zich op dit punt adviseren en bijstaan door een advocaat.